ON THE BLOG | PERSOONLIJKE VERHALEN – Page 2

Moederschap: soms is het kut, vaak is het mooi – en altijd echt🫶🏻

Opstaan gaat bij mij zo: de wekker gaat om 6 uur… en ik word wakker om kwart over 7. Soms half 8. Ik weet het. Elke ochtend neem ik me... Meer informatie...

Het leven besloot even voor mij✨

Hee lieve mensen,🌸 Daar ben ik weer! Eindelijk weer een blog op de site – het heeft echt even geduurd, hè? De laatste tijd deel ik vooral persoonlijke blogs via de mail, omdat het net wat meer privè is en ik dit nog niet zo op het internet wil delen. Maar vandaag dacht ik: ik wil gewoon weer eens schrijven. Gewoon, over iets wat me bezighoudt. En dat is toeval. Ik geloof dus echt niet in toeval. Dingen gebeuren op het moment dat ze moeten gebeuren. Soms snap je het... Meer informatie...

Wees blij met de problemen die je níet hebt!

Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst:“Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens weer ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik mag... Meer informatie...

Wees blij met de problemen die je níet hebt!

Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst: “Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik... Meer informatie...

Wees blij met de problemen die je níet hebt!

Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst: “Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik... Meer informatie...

En nee, thuis noemen wij dit geen “pechvogel,” maar juist een “geluksvogel.”

En ineens wist ik het weer. Ik pakte mijn telefoon en begon meteen met schrijven. Een tijdje had ik last van een schrijversblok, denk ik. Mijn verhalen kwamen wel, en mijn blogs ook, maar het duurde te lang of ik moest er echt over nadenken. Nu niet. Wat een fijne manier om weer te schrijven, zo puur en recht uit mijn hart. Twaalf jaar geleden raakte ik voor het eerst zwanger. Wauw, wat dacht ik op dat moment: Ik kan de wereld aan! Een meisje van 21 jaar oud, hè.... Meer informatie...

Grenzen stellen als zelfzorg; hoe ik van overleven naar leven ging!

Jarenlang heb ik in de overlevingsstand geleefd en gehandeld. Echt op tijd grenzen aangeven vond ik erg moeilijk. Ik ging door tot ik bijna neerviel en pas dan dacht ik: "Oh ja, volgens mij lukt het niet meer." Zelfs dan bleef ik doorgaan, tot het moment dat ik letterlijk niet meer op kon staan. En het bizarre? Ik vond dit volkomen normaal. Ik keek verbaasd naar mensen die wél hun grenzen aangaven. Sterker nog, zij bevonden zich in mijn zogenoemde "allergie-zone". Die zone kennen we allemaal wel: de ergernis aan... Meer informatie...

Ja, ik kreeg onnodige kritiek….

Weet je, als je me jaren geleden had gezegd dat er een moment zou komen waarop ik zou zeggen: nee, fulltime werken wil ik niet doen, dan had ik je... Meer informatie...

Hoe je vanuit niets toch iets moois kunt maken.

Sommige passies ontdek je op school of door een cursus, maar die van mij begon thuis, bij mijn vader. Als klein meisje vluchtte ik met mijn familie van Bosnië naar Nederland. We woonden in asielzoekerscentra, verhuisden vaak en niks voelde echt als thuis. Maar er was altijd één constante: mijn vader, die met zijn handen iets moois kon maken van wat anderen misschien als nutteloos zagen. Ik vond het geweldig om te zien hoe hij van oude stoffen en versleten kleding weer iets nieuws maakte. Hij toverde van een flair... Meer informatie...

Liefde begint bij jezelf

Valentijnsdag – de dag van de liefde. Overal zie je rode harten, bloemen en chocolade, bedoeld om een ander te laten weten hoeveel je om ze geeft. Maar sta je... Meer informatie...

Hé, hoe vaak kies je nou écht voor jezelf?

Elke dag maken we keuzes, groot of klein. Maar als je eerlijk bent: hoeveel daarvan maak je echt omdat jij het wilt? Vaak laten we ons meeslepen door wat anderen... Meer informatie...

Het woord chronisch viel. En daarna progressief!

Hallo, mijn naam is Anisa. Ik ben niet mijn chronische aandoening. Ja, ik heb het wel. En nee, als je mij ziet, zou je dat waarschijnlijk niet denken. Sterker nog,... Meer informatie...

Taal

Taal