ON THE BLOG | PERSOONLIJKE VERHALEN

Een jaar geleden begon ik een nieuwe reis met Nadelya. En in dat jaar is er zóveel gebeurd — echt absurd als ik erop terugkijk. Van zwangerschap tot bevalling. Van... Meer informatie...

Mijn leven als mama van drie.

Hallo lieve lieve lezers, Het is alweer even geleden. Inmiddels is het bijna 15 weken geleden sinds ik ben bevallen, en over drie weken moet ik alweer aan het werk. Gelukkig hoeft Nalina maar één dag per week naar de opvang, en is papa thuis op de andere twee dagen dat ik werk. En eerlijk? Ik ben zó blij dat het maar één dag is. Want de kosten rondom opvang zijn echt bizar hoog — voor één dag kinderdagverblijf praten we over zo’n €500 bruto per maand. Hallo?! Soms vind... Meer informatie...

Van storm naar rust: mijn moederschap met drie kinderen

Het voelt als een eeuwigheid geleden dat ik Lyad en Nadin voor het eerst in mijn armen hield(als baby) 8,5 jaar en 11 jaar terug alweer. Een piepklein bundeltje, helemaal afhankelijk van mij. Hoe ik het toen deed? Als een wervelwind. Alles moest snel, alles moest meteen. Als ik nu naar Nalina kijk, word ik rustig. Heel rustig. Het is bijna niet te vergelijken. Als ik terugdenk aan de tijd met Nadin en Lyad, komen de herinneringen van onzekerheid weer naar boven. Onzekerheid of ik het wel goed deed, of... Meer informatie...

Groeien met wat het leven geeft.

Ik telde de dagen af. En toen was het zover: 1 september. Ik dacht: nou, hier gaan we weer. Niet met Nalina in mijn buik, maar met Nalina uit mijn buik. Hoe ik dat ging doen, was voor mij ook een raadsel. Maar we did it. We hebben gisterochtend samen gewerkt bij Nadelya. Met z’n tweeën. Nalina sliep de hele weg ernaartoe — althans, de hele weg van vijftien volle minuten. Toen we aankwamen, deed ze haar ogen open, en eigenlijk is ze de hele tijd wakker gebleven. Dat maakte... Meer informatie...

Gisteren moest ik gewoon even huilen.

Gisteren moest ik huilen. Vlak voordat ik ging slapen. Kei hard. Alles kwam eruit. En ik denk dat het ook even moest. Mijn lichaam was gewoon op. Ik ging naar bed met opnieuw pijn. En opnieuw weer een ziekenhuisafspraak. Dit keer had ik pijn in mijn buik, van stress denk ik. Want ik was weer bij de dokter geweest. Ik ben nu al 16 dagen duizelig, heb barstende hoofdpijn en ben misselijk. Sinds Nalina geboren is, is het gewoon niet opgehouden. Ik ging googelen — nee grapje, ik gebruikte ChatGPT... Meer informatie...

Wat niemand zag, maar ik wel voelde.

. Eerlijk… het was gewoon lastig. De laatste dagen voordat Nalina kwam, lag ik soms huilend op bed. Niet omdat ik verdrietig was dat ze zou komen – ik keek juist naar haar uit – maar omdat ik wist: alles gaat veranderen. We waren gewend aan hoe we leefden. Alles had z’n plek. De kinderen hadden hun rol. Ik had m’n ritme. En ik wist: dat gaat allemaal verschuiven. De oudste blijft natuurlijk de oudste, maar hij krijgt er weer een zusje bij. En de jongste, die was altijd de... Meer informatie...

Tussen angst en verlangen vond ik hoop. | deel 2

Ik voelde me leeg! Ik was er wel… maar ik leefde niet echt. Van buiten zag je mijn lach, maar van binnen voelde ik me leeg. Ik moest doorgaan, voor... Meer informatie...

Mijn hart draagt meer dan je ziet . | deel 1

In november 2023 kwam ik erachter dat ik zwanger was. Een verassing, een cadeau. Maar ik kon het geen plek geven. Ik was zwanger, maar ik kon niet blij zijn.... Meer informatie...

Moederschap: soms is het kut, vaak is het mooi – en altijd echt🫶🏻

Opstaan gaat bij mij zo: de wekker gaat om 6 uur… en ik word wakker om kwart over 7. Soms half 8. Ik weet het. Elke ochtend neem ik me... Meer informatie...

Het leven besloot even voor mij✨

Hee lieve mensen,🌸 Daar ben ik weer! Eindelijk weer een blog op de site – het heeft echt even geduurd, hè? De laatste tijd deel ik vooral persoonlijke blogs via de mail, omdat het net wat meer privè is en ik dit nog niet zo op het internet wil delen. Maar vandaag dacht ik: ik wil gewoon weer eens schrijven. Gewoon, over iets wat me bezighoudt. En dat is toeval. Ik geloof dus echt niet in toeval. Dingen gebeuren op het moment dat ze moeten gebeuren. Soms snap je het... Meer informatie...

Wees blij met de problemen die je níet hebt!

Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst:“Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens weer ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik mag... Meer informatie...

Wees blij met de problemen die je níet hebt!

Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst: “Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik... Meer informatie...

Taal

Taal