ON THE BLOG | PERSOONLIJKE VERHALEN

Groeien met wat het leven geeft.
Ik telde de dagen af. En toen was het zover: 1 september. Ik dacht: nou, hier gaan we weer. Niet met Nalina in mijn buik, maar met Nalina uit mijn buik. Hoe ik dat ging doen, was voor mij ook een raadsel. Maar we did it. We hebben gisterochtend samen gewerkt bij Nadelya. Met z’n tweeën. Nalina sliep de hele weg ernaartoe — althans, de hele weg van vijftien volle minuten. Toen we aankwamen, deed ze haar ogen open, en eigenlijk is ze de hele tijd wakker gebleven. Dat maakte... Meer informatie...
Gisteren moest ik gewoon even huilen.
Gisteren moest ik huilen. Vlak voordat ik ging slapen. Kei hard. Alles kwam eruit. En ik denk dat het ook even moest. Mijn lichaam was gewoon op. Ik ging naar bed met opnieuw pijn. En opnieuw weer een ziekenhuisafspraak. Dit keer had ik pijn in mijn buik, van stress denk ik. Want ik was weer bij de dokter geweest.  Ik ben nu al 16 dagen duizelig, heb barstende hoofdpijn en ben misselijk. Sinds Nalina geboren is, is het gewoon niet opgehouden. Ik ging googelen — nee grapje, ik gebruikte ChatGPT... Meer informatie...
Wat niemand zag, maar ik wel voelde.
. Eerlijk… het was gewoon lastig. De laatste dagen voordat Nalina kwam, lag ik soms huilend op bed. Niet omdat ik verdrietig was dat ze zou komen – ik keek juist naar haar uit – maar omdat ik wist: alles gaat veranderen. We waren gewend aan hoe we leefden. Alles had z’n plek. De kinderen hadden hun rol. Ik had m’n ritme. En ik wist: dat gaat allemaal verschuiven. De oudste blijft natuurlijk de oudste, maar hij krijgt er weer een zusje bij. En de jongste, die was altijd de... Meer informatie...
Tussen angst en verlangen vond ik hoop. | deel 2
Tussen angst en verlangen vond ik hoop. | deel 2
Ik voelde me leeg! Ik was er wel… maar ik leefde niet echt. Van buiten zag je mijn lach, maar van binnen voelde ik me leeg. Ik moest doorgaan, voor... Meer informatie...
Mijn hart draagt meer dan je ziet . | deel 1
Mijn hart draagt meer dan je ziet . | deel 1
In november 2023 kwam ik erachter dat ik zwanger was. Een verassing, een cadeau. Maar ik kon het geen plek geven. Ik was zwanger, maar ik kon niet blij zijn.... Meer informatie...
Een foto van mij en mijn kids!
Moederschap: soms is het kut, vaak is het mooi – en altijd echt🫶🏻
Opstaan gaat bij mij zo: de wekker gaat om 6 uur… en ik word wakker om kwart over 7. Soms half 8. Ik weet het. Elke ochtend neem ik me... Meer informatie...
Het leven besloot even voor mij✨
Hee lieve mensen,🌸 Daar ben ik weer! Eindelijk weer een blog op de site – het heeft echt even geduurd, hè? De laatste tijd deel ik vooral persoonlijke blogs via de mail, omdat het net wat meer privè is en ik dit nog niet zo op het internet wil delen. Maar vandaag dacht ik: ik wil gewoon weer eens schrijven. Gewoon, over iets wat me bezighoudt. En dat is toeval. Ik geloof dus echt niet in toeval. Dingen gebeuren op het moment dat ze moeten gebeuren. Soms snap je het... Meer informatie...
Wees blij met de problemen die je níet hebt!
Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst:“Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens weer ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik mag... Meer informatie...
Wees blij met de problemen die je níet hebt!
Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst:   “Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik... Meer informatie...
Wees blij met de problemen die je níet hebt!
Afgelopen zaterdag stond ik op de koningsmarkt met Nadelya Kids. Tussen het draaien, regelen en kletsen met voorbijgangers draaide ik me op een gegeven moment om en zag bij de groenteboer een bord met de tekst:   “Wees blij met de problemen die je niet hebt.” Bam. Die kwam binnen. Die simpele zin raakte iets in mij. Want ondanks dat ik mezelf vaak bemoedig met uitspraken als “het komt goed”, “er zijn ergere dingen”, of “ik kom hier wel doorheen”, besefte ik ineens ook: ja, ik mag verdrietig zijn. Ik... Meer informatie...
En nee, thuis noemen wij dit geen “pechvogel,” maar juist een “geluksvogel.”
En ineens wist ik het weer. Ik pakte mijn telefoon en begon meteen met schrijven. Een tijdje had ik last van een schrijversblok, denk ik. Mijn verhalen kwamen wel, en mijn blogs ook, maar het duurde te lang of ik moest er echt over nadenken. Nu niet. Wat een fijne manier om weer te schrijven, zo puur en recht uit mijn hart. Twaalf jaar geleden raakte ik voor het eerst zwanger. Wauw, wat dacht ik op dat moment: Ik kan de wereld aan! Een meisje van 21 jaar oud, hè.... Meer informatie...
Grenzen stellen als zelfzorg; hoe ik van overleven naar leven ging!
Jarenlang heb ik in de overlevingsstand geleefd en gehandeld. Echt op tijd grenzen aangeven vond ik erg moeilijk. Ik ging door tot ik bijna neerviel en pas dan dacht ik: "Oh ja, volgens mij lukt het niet meer." Zelfs dan bleef ik doorgaan, tot het moment dat ik letterlijk niet meer op kon staan. En het bizarre? Ik vond dit volkomen normaal. Ik keek verbaasd naar mensen die wél hun grenzen aangaven. Sterker nog, zij bevonden zich in mijn zogenoemde "allergie-zone". Die zone kennen we allemaal wel: de ergernis aan... Meer informatie...