Ik ben Anisa, en jullie… ja júllie… zijn het publiek dat al mijn leefmateriaal gratis en voor niks krijgt 🤣.
Weken ben ik al bezig om die perfecte ochtendmama te zijn. Weken! En elke keer mislukt het nét. Jullie hebben al vaker mijn ochtend-chaos gezien — of beter gezegd: mijn ochtend-niet-gaande-situaties. Het is gewoon één grote drama-serie soms. En kom op, ik ben toch niet de enige moeder die dit meemaakt?!
Er is dus één dag in de week dat ik de hele dag op kantoor zit. En op die dag moeten de kids opeens super zelfstandig zijn. Sinds begin november proberen we op tijd weg te komen. Pas deze week is het gelukt. Ik huilde bijna. Sterker nog: ik héb gehuild — in de auto, op werk, overal.
Welkom in de ochtend-shitshow met Anisa en drie kids 😂🎪
Maar oké, ik was trots. Heel even.Tot het middagdrama begon. Wist ik veel dat mij dit te wachten stond.
Nadin moet na school terugfietsen naar huis en zijn broertje Lyad ophalen. Maar Lyad? Nee joh. Die leeft z’n állerbeste leven. Die besloot zomaar met z’n matties te gaan hangen, zonder iemand wat te zeggen.
Daar stonden we dan:
- Nadin: in paniek.
- Ik: in paniek.
- De juf: óók in paniek.
- En Lyad: 0 stress, gewoon vibes.
En ja hoor, toen begon het moeders-bellen-en-app-marathon.Iedere moeder gebeld, geappt — en echt: thanks voor het begrip moeders! 🙏😂 En de juf zo lief meezoeken, rond half 4 nog steeds. Besef hij was 2 uur uit he...
En dan… komen we erachter dat meneer gewoon zelfstandig chillt met z’n beste mattie. Alsof hij op sabbatical is gegaan. Ik had afgesproken met die moeder: zodra hij bij de deur staat, moet hij direct naar huis.
So he did.
En ik zei nog tegen m’n collega’s:
“Let op, deze mattie van mij komt zo nog zingend de deur binnen, alsof er niks gebeurd is.”
En JA HOOR.
Hij kwam aan.
Met zijn fiets.
Zingend.
Stralend.
Time of his life.
Ik kon niet eens boos zijn — ik moest zó hard lachen.Meneer:“Ik leef in mijn eigen wereld.”
En eerlijk? Dat is precies wat het is.En ik? Ik leef in de serie die hij elke dag opnieuw improviseert 😂💀
0 reacties