Mijn eerste Burn-out
De eerste keer dat ik geconfronteerd werd met een burn-out was in 2016. Het was een periode in mijn leven waarin alles zich tegen mij leek te keren. Mijn zoon Nadin was net 2 jaar oud en ik kon gewoon niet meer. Mentaal, fysiek, emotioneel - ik was helemaal op.
Ik had het voor elkaar gekregen om de vader van mijn zoon naar Nederland te halen. Dit proces was eind 2014 afgerond. Echter, de problemen begonnen erger te worden toen mijn partner geen baan kon vinden. Dit betekende dat ik continue 40 uur per week moest werken om ons financieel te onderhouden. De druk was enorm. Verloor ik mijn baan moest mijn partner weer terug.
De organisatie waar ik destijds voor werkte, betaalde me weliswaar voor 40 uur, maar verwachtte van mij dat ik tot 8 uur 's avonds doorwerkte. Het werk moest af zijn, maar dat was simpelweg onmogelijk. Ik herinner me nog hoe ik om vermindering van mijn werkuren vroeg. Ik wou 28 uur per week werken, want ik zag Nadin nauwelijks. Maar dat was niet mogelijk. Ze waren harteloos, tot het moment dat ik uitviel.
Ik stortte in. Ik was overspannen en kreeg te maken met burn-out klachten. Ik had al jarenlang in een overlevingsmodus geleefd en op dat moment ging alles in mij offline, mijn hoofd, mijn lichaam en mijn gevoel. Mijn eerste burn-out duurde een half jaar. Ironisch genoeg, na mijn uitval, besloot mijn werkgever plotseling om mijn werkuren te wijzigen - iets wat ik via e-mail al vier maanden eerder had gevraagd, wat echt niet mogelijk was.
Het pad naar herstel was snel en moeilijk en mijn leven heeft sindsdien enkele ingrijpende veranderingen ondergaan. Mijn werkgever en Arboarts deden alsof het niks was omdat ik zo jong was en ik mocht na 3 maanden alweer opbouwen. Na 6 maanden zat ik weer op volledige uren en werd mijn contract niet verlengd.
Dat jaar heb ik een waardevolle les geleerd: het is zo belangrijk om je gezondheid op de eerste plaats te zetten. Niemand anders zal dat voor je doen. Het is niet egoïstisch om aan jezelf te denken en om jezelf te verzorgen. Het is noodzakelijk.
Ik dacht dat ik mijn les had geleerd, niks bleek minder waar te zijn in 2019, toen Lyad 2 jaar werd kreeg ik mijn tweede burn out. Maar hierover zal ik binnenkort meer vertellen.
XOXO, moeder, partner, werknemer, ondernemer..